Jeden z tych najważniejszych to nawyki żywieniowe dziecka, początkowo kształtowane w domu, potem utrwalane samodzielnymi wyborami. Warto tu jednak podkreślić, że ogromny wpływ na późniejsze wybory będące częścią nawyków mają rówieśnicy i media, a szczególnie reklamy[1]. Nierzadko podparte wypowiedziami specjalistów ds. żywienia czy godną do naśladowania grupą konsumentów, np. sportowców czy naukowców. Jak myślisz, co zalecają wspomniane osoby?
Znaczną część rekomendacji oraz zachęcających inspiracji to posiłki szybkie, łatwo dostępne i o niskim stopniu trudności w przygotowaniu. Do takich rozwiązań niezbędne są oczywiście dobrej jakości, lekki i wygodne pojemniki. W obecnych czasach nie jest to trudne. Często jednak kłopotem w decyzjach są same produkty, które w tych pojemnikach powinny się znaleźć. Co zatem powinna zawierać przykładna śniadaniówka?
Oczywiście porcje będą zależały od wieku i stanu zdrowia dziecka, jednak kluczowe zasady pozostają te same. Jeśli masz kłopot z dostosowaniem odpowiednich wartości, zajrzyj do norm, które dokładnie podpowiedzą Ci, jak powinna wyglądać norma dla danego wieku i płci. W zdrowo skomponowanej śniadaniówce Twoje dziecko znajdzie:
- źródło białka, tj. chude mięso, soczewicę, cieciorkę, fasolkę, orzechy, migdały
- źródło węglowodanów, tj. ciemne pieczywo, grube kasze, ciemny ryż, pełnoziarnisty makaron, otręby
- źródła dobrych tłuszczów, tj. oleje roślinne, nasiona oleiste, tj. słonecznik, dynia, len, orzechy, migdały
- źródło witamin i składników mineralnych: świeże i suszone owoce, orzechy, migdały, warzywa, przyprawy
- płyny, np. wodę, wodę kokosową, napary ziołowe, mieszanki herbat, soki warzywne, smoothies
Z pewnością da się zauważyć, że nieocenionym źródłem podstawowych składników odżywczych są nasiona i ziarna oleiste oraz orzechy. Każdy ich gatunek zapewnia potrzebne i łatwo przyswajalne tłuszcze, co jest niezbędne w prawidłowej pracy umysłu oraz jelit co ma związek z odpornością na stres, infekcje i inny rodzaj dyskomfortu. Poza tym, bez wątpienia wrażenia smakowe i wizualne również odgrywają w tym przypadku wielką rolę! Budując lub utrwalając dobre nawyki warto też tutaj wspomnieć, że np. suszone owoce to świetna alternatywa dla tradycyjnych słodyczy. Mogą stanowić oddzielną przekąskę w jednej z przegródek śniadaniówki lub być częścią potrawy, np. owsianki, sałatki, zdrowego batona, kulek mocy czy smoothies, w szczególności wiórki kokosowe! Idealne do samodzielnych przekąsek będą owoce suszone So Soft HELIO Natura, wśród których Twoja pociecha z pewnością znajdzie swoje ulubione. Dodatkowo dobrą sugestią będzie połączenie ich z pieczonymi orzechami linii HELIO Natura. Dbacie o różnorodność i nie lubicie rutyny? Wybierajcie dostępne mieszanki bakalii. Raz na jakiś czas możesz zaproponować dziecku coś rozrywkowego, np. popcorn, którym będzie mogło podzielić się z kolegami.
W komponowaniu śniadaniówki warto kierować się rekomendacjami, przy czym ważne są rozmowy z dziećmi, ponieważ najmłodsi dokonując wyborów żywieniowych nie kierują się wartością odżywczą produktów. Czasami nie są też do końca świadomi jakie produkty są wartościowe pod względem odżywczym, ale wyznacznikiem jest dla nich atrakcyjne wizualnie opakowanie, smak, zapach czy moda wśród rówieśników [2]. Najważniejszym aspektem w żywieniu dzieci i młodzieży jest takie ukierunkowanie, które odwróci ich uwagę od bezwartościowych, prowadzących do otyłości Fast-food’ów[3], złych wyborów i podążanie za takimi, które utrzymają ich w zdrowiu psychicznym oraz fizycznym.
Piśmiennictwo:
[1]Scaglioni, S., De Cosmi, V., Ciappolino, V., Parazzini, F., Brambilla, P., & Agostoni, C. (2018). Factors Influencing Children’s Eating Behaviours. Nutrients, 10(6), 706.
[2]Jarosz M. (red) Zasady prawidłowego żywienia dzieci i młodzieży oraz wskazówki dotyczące zdrowego stylu życia, Warszawa, Instytut Żywności i Żywienia; 2008:15-26.
[3]Kocka K., Kachaniuk H., Bartoszek A., Fałdyga U., Charzyńska-Gula M., Najczęstsze problemy zdrowotne dzieci w wieku szkolnym – na przykładzie szkoły podstawowej i gimnazjum w Lublinie, Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu 2013; 19:508-513.
