Na początek mam pytanie które trapi mnie od pewnego czasu. Mam nadzieję, że pomoże mi Pan na nie odpowiedzieć. Kiedy widzę plastikową butelkę na leśnej ścieżce zastanawiam się do kogo ona należy i kto za nią odpowiada? Czy odpowiada za nią dystrybutor, który ją sprzedał? Konsument, który ją kupił i wyrzucił? A może producent napojów, który ją napełnił? A może producent opakowania? Jak wygląda ta sytuacja w kontekście wchodzących rozwiązań prawnych i opłat środowiskowych?
Teraz, poruszając się w obszarze nowych opłat, w tym najpóźniej wprowadzanej opłaty opakowaniowej, trzymając się Pańskiego przykładu, mogę powiedzieć, że butelki PET do 3 litrów są traktowane szczególnie w ramach tego projektu. Po pierwsze, producent musi zapewnić odpowiednią ilość substancji biodegradowalnych w takiej butelce, a po drugie ma obowiązek osiągnięcia zalecanego poziomu zbioru tych butelek. To dwie główne rzeczy, które ten projekt wprowadza.
Czyli za butelkę odpowiada producent? A raczej będzie odpowiadał w przyszłości? Czy to oznacza, że dzisiaj ta pusta butelka jest niczyja?
Można oczywiście odpowiedzieć cywilistycznie i dywagować czy butelka została porzucona, czy dalej jest własnością tego, kto ją kupił, ale rozumiem, że nie o to Pan pyta. Jeśli chodzi o odpowiedzialność - przede wszystkim taka butelka powinna zawierać odpowiednią ilość materiału pochodzącego z recyklingu, a opłatę opakowaniową zapłaci za nią podmiot wprowadzający ją na rynek (czyli producent). A mandat za zaśmiecanie, mam nadzieję, zapłaci ten, kto ją rzucił na ścieżkę w lesie.
A czy już wiemy co to jest opakowanie jednorazowego użytku?
To podstawowe pytanie jakie zadają sobie polscy przedsiębiorcy. Co prawda Komisja Europejska opublikowała wytyczne, ale niestety niewiele z nich wynika i, jak to często bywa z wytycznymi, powodują więcej zamieszania, niż pomagają. Jeśli chodzi o Pana pytanie - w polskim projekcie ustawy jako opakowanie jednorazowego użytku wskazane są pojemniki na posiłki. Ale co do innych opakowań - prawdopodobnie praktyka wskaże, co powinno się do nich zaliczać, a co nie. Pomocne będzie zarówno orzecznictwo, jak i niestety kontrole. Dla niektórych podatników może się to okazać bolesne, jeśli dokonają błędnej interpretacji przepisów.
Opłaty środowiskowe, to jeden z najgorętszych tematów w szeroko pojętym sektorze FMCG i branży usługowej. Zakłady spożywcze, operatorzy handlowi i gastronomiczni mówią o rewolucji, o transformacji, która zmieni ich funkcjonowanie. Co wydarzy się w ciągu najbliższych miesięcy i dalej kilku lat?
Chodzi o trzy różne opłaty. Najszybciej zostanie wprowadzona opłata na produkty w opakowaniach plastikowych, odpowiednie rozwiązania prawne miały obowiązywać już od 3 lipca br., ale wszystko wskazuje na to, że będziemy mieli do czynienia z 2-3 miesięcznym opóźnieniem. Kolejna jest opłata reprograficzna, pobierana od urządzeń takich jak smartfony, czy laptopy, która wchodzi w życie od stycznia 2022 r. Ostatnia chronologicznie jest opłata opakowaniowa, której nie należy mylić z obowiązującą od wielu lat opłatą produktową. Ma się ona pojawić w 2023 r. Mamy sekwencję trzech opłat wchodzących w perspektywie kolejnych 18 miesięcy, które w różnym stopniu dotkną firmy z sektora handlu, usług i przemysłu.
Czytaj więcej na kolejnej stronie
